8. sınıfa giden üç afacan arkadaş okul ile birlikte Çanakkale
gezisine gitmek için hazırlanıyorlardı. Sosyal bilgiler öğretmeni ödev vermişti
ve bu ödevi yapmak için de Çanakkale’ye gitmeleri, Çanakkale’nin ruhunu
araştırmaları gerekiyordu. Herkesin eşyaları tamdı. Hatta Hülya da gerek
olandan fazlası bile vardı. Babaannesinin ona verdiği antika bir pusulayı da
yanında götürüyordu. Babaannesine de dedesinden kalmıştı. Elden ele geçen bu
pusulayı hülyanın Çanakkale’ye gideceğini öğrenen babaannesi vermişti. Eski
olmasına rağmen tıkır tıkır çalışıyordu. Çanakkale’ye varan çocuklar bol bol
fotoğraf çekiyorlardı.
Savaş topunun yanına giderek incelemeye koyuldular.
Diğer arkadaşları etrafı dolaşırken onlar içine geçirip oturdular. Pusulayı
denemek istiyorlardı. Ve kendilerini bir anda zamana yolculuk yaparken
buldular. Tarif edilemez bir heyecan vardı içlerinde. Işık hızından daha da
hızlıydılar belki de. Sonunda bitti yolculuk ve kendilerini bambaşka bir yerde
buldular. Duydukları ilk ses zafer çığlıklarını andırıyordu. Dinleyince
anladılar ki Çanakkale savaşının olduğu zamana gitmişlerdi. Görünmez olmuşlardı
ve onlara bir şey olmuyordu yani atılan bombalardan ya da silahlardan
etkilenmiyorlardı. Ama o kadar şehit verirken onlara bir şey olmaması ya da
düşmanların yaptıkları planları duyup da Türk askerlerini uyaramamaları onlara
dokunuyordu. Biliyorlardı, savaşı biz kazanacağız ama ölen o gencecik canlar
için içleri kan ağlıyordu. Her şahit oldukları olayla birlikte daha da
olgunlaştılar. Eski çocuklar değil gibiydiler.
O zaman duydukları vatan sevgisi
benzeri olmayan bir duyguydu. Hiç bu kadar şiddetli hissetmemişlerdi vatan
sevgisini içlerinde. Tüm bu olanlardan sonra gerçek dünyaya geri dönmek için
buluştular kimseye bahsetmeyeceklerdi olanlardan. Geziye gidenlerden çoğu
telefonlardan başını bile kaldırmamışlardı. Ah bir bilselerdi ne çok şey
kaybettiklerini. Evet, geri dönmüşlerdi ama hiçbir şey onlar için eskisi gibi
değildi. Daha çok bağlıydılar bu vatana artık. Çanakkale’de not aldıklarından
güzel bir ödev hazırladılar. Sosyal bilgiler öğretmeni de çok beğenmişti bu
ödevi. Tam not almışlardı öğretmenden. Ama asıl önemli olan Çanakkale’nin
cennete açılan bir kapı olduğunu anlamaları olmuştu.
Beyzanur Bolat
Çok güzel:-)
YanıtlaSilBizim yarışmqmız vr o yüzden yardimci oldunuz saolun
YanıtlaSil:-) :-) :-)
sağ olun :-)
YanıtlaSiltarih önemli okumak araştırmak gerekli her zaman için ama böyle baskı altında hocaların not tehdidiyle okumak o kadaar yanlış ki .. bu ülke de okuma bilinci oluşturma biçimi çook yanlış
YanıtlaSilyarın kitap sınavım var teşekkürler hem kitabı özetle okudum hemde sınavda yüksek not alacağım
YanıtlaSilGerçekten güzel bir kitap😊
YanıtlaSilBaşkaları doğru atmıyor. Sen doğru atmışsın başından anladım teşekkürler
YanıtlaSilIlk başın bazı yerleri unutulmus
YanıtlaSilkitap cok guzel
YanıtlaSil